เที่ยวบินตรง (ไม่หยุด) จาก ฐานทัพอากาศโซโตคาโน

ข้อมูลทั่วไปเกี่ยวกับฐานทัพอากาศ Soto Cano

Borinquen ซึ่งต่อมาจะกลายเป็นฐานทัพอากาศ Soto Cano กลายเป็นฐานปฏิบัติการทางทหารเป็นครั้งแรกในเดือนกันยายน พ.ศ. 2482 งานก่อสร้างเริ่มขึ้นในอาคารบริหาร หน่วยที่พักและโรงพยาบาล

กองทหารเปอร์โตริโกกลุ่มแรกมาถึงที่ตั้งในกลางเดือนกันยายนจาก Henry Barracks, Cayey และได้รับมอบหมายให้ประจำกองร้อย B ซึ่งเป็นทหารราบที่ 65 - พวกเขาตั้งเต็นท์บนเครื่องบินซึ่งต่อมากลายเป็นเครื่องบิน โรงเก็บเครื่องบิน 5

ในวันที่ 1 มกราคม พ.ศ. 2485 สิ่งอำนวยความสะดวกชั่วคราวส่วนใหญ่ที่สร้างขึ้นครั้งแรกที่สนามได้เปลี่ยนเป็นสิ่งอำนวยความสะดวกถาวร ทำให้ฐานเป็นศูนย์ปฏิบัติการที่สำคัญสำหรับกองกำลังกองทัพบกและหน่วย USAAF

ภายในเดือนมีนาคม พ.ศ. 2486 สนามแห่งนี้อยู่ภายใต้การควบคุมของกรมแอนทิลลิสของกองทัพบกและกองบัญชาการกองทัพอากาศแคริบเบียน มีหน่วยพิเศษจำนวนมากในสาขานี้ เช่น หน่วยลาดตระเวนสภาพอากาศ หน่วยยิงปืนใหญ่ชายฝั่ง และฝูงบินขนส่งทางอากาศ ตลอดจนองค์กรสนับสนุนและบำรุงรักษา

ที่จุดสูงสุดในปี 1943 ฟิลด์นี้ทำหน้าที่เป็นหนึ่งใน คลังเก็บอากาศหลักสำหรับกลุ่มคลังอากาศที่ 25 ของกองทัพบก และเคยปิดซ่อมแซมและให้บริการเครื่องบิน 1,982 ลำ

ในปี 1945 ฐานทัพแห่งนี้มีส่วนสำคัญในปฏิบัติการบิ๊กสแลม/เปอร์โตไพน์ - หนึ่งในยามสงบสุขที่ใหญ่ที่สุด การขนส่งทางอากาศเคยดำเนินการโดยกองทัพสหรัฐฯ - เคลื่อนย้ายทหาร 21,000 นายและยุทโธปกรณ์ 11 ตันจากทั่วอเมริกาไปยังเปอร์โตริโกก่อนที่จะส่งพวกเขากลับบ้านอีกครั้ง

พื้นที่ฐานทัพหลักซึ่งมีทางวิ่งและถังน้ำมันขนาด 500,000 แกลลอน ถังเก็บน้ำอยู่ที่ 18 องศา 30'N 67 องศา 8'W ที่มุมตะวันตกเฉียงเหนือของ Borinquen ซานฮวนอยู่ห่างออกไปทางตะวันตก 60 ไมล์ ในขณะที่ Aguadilla (เมืองที่ใกล้ที่สุด) อยู่ห่างออกไปทางเหนือ 6 ไมล์ ถนนลาดยางจาก Aguadilla มุ่งตรงไปยัง Borinquen; สามารถเข้าถึงทั้งรถยนต์และรถบรรทุกได้อย่างง่ายดายจากที่นั่น